معاون پژوهشی و آموزشی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی گفت: کوشش در جهت اصلاح و تغییر تصور منفی که وسایل ارتباط جمعی بیگانه از جامعه ایرانی ترسیم کرده‌اند با خدمات‌رسانی مناسب به زائران از جمله عواملی است که می‌تواند مشهد را به قطب گردشگری تبدیل کند.

دکتر مژگان عظیمی هاشمی در گفت‌وگو با خبرنگار گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان- اظهار کرد: ارتقاء سطح کیفی خدمات رسانی به گردشگران خارجی، توسعه سایر انواع گردشگری در کنار گردشگری مذهبی با هدف افزایش تعداد و ماندگاری زائران در استان، حفظ واحیاء و توسعه کلیه امکانات و جاذبه‌های گردشگری و میراث فرهنگی، تبدیل این بخش به عنوان یکی از بخش‌های اصلی درآمدزای کشور و استفاده از آن در تقویت پیوند با سایر ملل، از دیگر برنامه‌های توسعه‌ای است که موجب تبدیل شدن مشهد به یک قطب گردشگری قوی در بین سایر نقاط گردشگری می‌شود.

عظیمی از دیگر برنامه‌هایی که می‌تواند برای مشهد به عنوان یک قطب گردشگری اثربخش عمل کند سخن گفت و تصریح کرد: تقویت تعاملات و روابط بین‌المللی استان با کشورهای مسلمان به منظور توسعه گردشگری، جلب همکاری رسانه‌های داخلی و بین‌المللی برای ارائه تصویری جدید و جذاب از جاذبه‌های گردشگری مذهبی و سایر گونه‌های گردشگری، تاکید مضاعف بر حفظ محیط زیست در طرح‌های توسعه گردشگری، جلب سرمایه‌های داخلی و خارجی برای ایجاد تسهیلات و تجهیزات گردشگری را می‌توان نام برد.

معاون پژوهشی و آموزشی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی گفت: شهر مقدس مشهد به واسطه‌ وجود حرم مطهر رضوی که حاصل دوازده قرن معماری ایرانی اسلامی، وجود امام زادگان فراوان، وجود 68 مسیر از هزار و یک مسیر گردشگری کشور با رتبه اول کشوری، داشتن 1307 اثر ثبت شده تاریخی فرهنگی و طبیعی با رتبه دوم کشوری به عنوان جاذبه منحصر به فرد گردشگری مذهبی ایران و دومین کلان‌شهر مذهبی جهان، سالانه بین 7 تا 8 برابر ساکنین خود پذیرای زائران و گردشگران است.

وی با اشاره به اینکه تحقق اهداف چشم انداز در جذب 40 میلیون زائر داخلی و 3 میلیون زائر خارجی مستلزم اقدامات هدفمند و برنامه‌ریزی شده و با نگاه به توسعه آثار مثبت و کنترل آثار منفی است خاطرنشان کرد: به نظر می‌‌رسد مجموعه مطالعات توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) و برنامه اجرایی پنج ساله تدوین شده، دستاوردهای خوبی را فراهم کرده‌ اما متاسفانه لوازم اجرایی شدن آن هنوز فراهم نشده است.

عظیمی اضافه کرد: همچنین می‌توان به این نکته اشاره نمود که نمی‌توان وجهه مذهبی بودن مشهد را کنار بگذاریم و تنها به عنوان یک شهر گردشگری به آن نگاه کرد چرا که بعد مذهبی این شهر در واقع هویت مشهد است و بایستی توجه داشت که به خاطر وجود همین قابلیت، مشهد به عنوان شهری در مقیاس جهانی برای مسلمانان جهان مطرح می‌شود.

معاون پژوهشی و آموزشی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی تصریح کرد: ضرورت دارد مدیران و برنامه‌ریزان، به توسعه اقداماتی بپردازند که بتواند قدرت رقابت ‌پذیری شهر مشهد به عنوان یک قطب گردشگری مذهبی در بین سایر مناطق زیارتی جهان را ارتقاء دهد.

وی عنوان کرد: از جمله برنامه‌های توسعه می‌توان به برنامه‌ریزی و انجام اقدامات لازم به منظور تحقق پایتخت معنوی و فرهنگی جهان اسلام و بهره‌مندی از ظرفیت انتخاب مشهد در سال 2017 به عنوان پایتخت فرهنگی کشورهای اسلامی، هماهنگی هم‌افزایی و انسجام بخشی نظام مدیریت زیارت و گردشگری، تهیه و تدوین الگوی توسعه پایدار گردشگری و زیارت در استان، توجه به توسعه پایدار مبتنی بر معماری و شهرسازی ایرانی- اسلامی و حفظ میراث فرهنگی- تاریخی و هویتی اشاره کرد.

عظیمی خاطرنشان کرد: توسعه انواع تسهیلات و خدمات عمومی گردشگری، زیارتی و غیر زیارتی متناسب با استانداردها، هماهنگ سازی اقدامات اجرایی بخش‌های دخیل در زنجیره تامین و عرضه خدمات گردشگری، ایجاد و بهبود کیفی انواع زیرساخت‌های گردشگری و خدمات و تسهیلات مورد نیاز زائران، ارتقای فرهنگ میزبانی، تکریم زائران و فراهم آوردن شرایط زیارت آرامش بخش برای آنان از طریق برنامه‌ریزی و پایش ارائه خدمات، از دیگر برنامه‌هایی است مدیران در برنامه‌ریزی‌های خود بایستی اعمال کنند.

وی ادامه داد: پایداری و تداوم توسعه گردشگری مستلزم مدیریت فعالانه و مداخله در کنترل اثرات منفی و به حداکثر رساندن آثار مثبت آن است که ارزیابی، برنامه‌ریزی، پایش طرح‌ها و توجه به ظرفیت تحمل اقدامات توسعه گردشگری از عناصر کلیدی این نوع مدیریت قلمداد می‌شود.

عظیمی خاطرنشان کرد: توسعه گردشگری مانند هر اقدام توسعه‌ای معمولا مراحل سه‌گانه «شروع به پیشرفت»، «بلوغ» و «زوال» را طی می‌کند و آنچه که پایداری و تداوم آثار مثبت را تضمین خواهد کرد، ارزیابی آثار مثبت و منفی در قبل، حین و بعد از اجرای آن اقدام است.

معاون پژوهشی و آموزشی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی عنوان کرد: گردشگری به دلیل ظرفیت قابل توجهی که در ایجاد تاثیرات معنادار بر جامعه مقصد دارد، از عوامل مهم ایجاد انواع تغییرات در فضاهای گردشگرپذیر محسوب می‌شود.

وی افزود: میزان استفاده گردشگران از فضا و ساختار مقصد گردشگری، تعیین‌کننده اندازه تاثیرات این پدیده بر انواع فضاهای مورد استفاده است، ضمن آنکه پدیده گردشگری امری چند لایه و همه حوزه‌های فرهنگ، سیاست، اقتصاد، اجتماع و محیط را متاثر می‌سازد، مدیریت آن نیز چندبخشی و مستلزم مشارکت و هماهنگی دستگاه‌های اجرایی مدیریت شهر است.