مدیر گروه پژوهشی جامعه‌شناسی گردشگری پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی گفت: نابرابری در مصرف گردشگری، همچون سایر محرومیت‌ها و نابرابری‌ها، تاثیرات روانی و اجتماعی منفی به همراه خواهد داشت که نیازمند توجه سیاستگذاران و برنامه‌ریزان است.

به گزارش پژوهشکده گردشگری دکتر ندا رضوی‌زاده در گفت و و گو با خبرنگار جهاددانشگاهی خراسان رضوی درخصوص سهم گردشگری در زندگی اجتماعی ایرانیان، اظهار کرد: در دهه پیش از شیوع کووید شاهد رشد چشمگیر گردشگری بین المللی در جهان بودیم. ایران هم به رغم رشد اقتصادی پرنوسان  و نزدیک به صفر در دهه 1390، از این اقبال به گردشگری در داخل بی‌بهره نبود و با رشد آرام گردشگری مواجه بودیم، بنابراین بدیهی به نظر می‌رسید که در صورت بهتر بودن شاخص‌های اشتغال، درآمد و تورم، با شیب رشد تندتری در افزایش سفرهای ایرانیان روبه رو می‌شدیم.

وی خاطرنشان کرد: گردشگری اگرچه فعالیتی فراغتی محسوب می‌شود و شاید در گذشته از دید برخی، مصرفی غیرضروری و تجملی به حساب می‌آمد، اما پیرو تحولات فرهنگی و ارزشی جوامع، امروزه به بخش ثابت و جدایی ناپذیر سبک زندگی و مصرف اکثر طبقات تبدیل شده است، اما در ایران به دلیل مضیقه‌های اقتصادی، کیفیت و کمیت سفرها امکان بهبود چندانی در دهه اخیر نداشته است.

عضو هیات علمی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی ادامه داد: در واقع، هم طرف تقاضا متقاضی خدمات متنوع‌تر، با کیفیت‌تر و بیشتر نبوده و هم با بازارِ متزلزلِ موجود، بالتبع طرف عرضه نتوانسته ریسک کند، در نتیجه سرمایه گذاری‌های وسیعی در کسب و کارهای گردشگری صورت نگرفته و این امر به نوبه خود مانع از توسعه زیرساخت‌های گردشگری شده، این در حالی است که هر روز هزاران عکس و ویدیوی جذاب از انواع سفرهای داخلی و بین المللی بر صفحات گوشی‌های کاربران و تلویزیون‌ها نقش می‌بندد و رسانه‌ها، خصوصا شبکه‌های اجتماعی، با تصاویر رنگارنگ بر آتش میل به سفر و گردش می‌دمند. اما متاسفانه در ایران تقاضای موثر نمی‌تواند و نتوانسته به همین میزان رشد کند.

دکتر رضوی‌زاده با بیان اینکه طبق داده‌های مرکز آمار بسیاری از ایرانیان می‌کوشند تمایل به سفرشان را با سفرهای تا حد ممکن کم هزینه پاسخ دهند، گفت: برای مثال خانواده‌های زیادی با وسیله نقلیه شخصی سفر می‌کنند، تصمیم به اقامت در کمپ یا منزل بستگان می‌گیرند و تا حد امکان سعی می‌کنند از هزینه‌های خوراک و سایر هزینه‌ها بکاهند.

وی تصریح کرد: از طرف دیگر این قشر شاهد هستند که لایه باریکی از طبقه بالا همچنان قادر به سفرهای خارجی لوکس است. به علاوه، در شهرهایی چون مشهد طیفی از زائران و گردشگران خارجی قادر به هزینه کرد برای خدمات گران قیمت هستند، در حالی که پرداخت هزینه اقامت در هتل های کم ستاره و رستوران های معمولی هم برای بسیاری از گردشگران امکان پذیر نیست.

مدیر گروه پژوهشی جامعه‌شناسی گردشگری پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی با اشااره به تشدید نابرابری ها در سال های اخیر با افت ارزش پول ملی افزود: مشاهده این گونه جلوه های حاد نابرابری، در بسیاری از ایرانیان احساس محرومیت نسبی و احساس نابرابری را تشدید کرده است.

دکتر رضوی‌زاده گفت: در سال های اخیر این احساسات در جمعیت بیشتری و به طور شدیدتری برانگیخته می شود زیرا بنا به آمارهای رسمی تورم های بالای سال های اخیر جمعیت بیشتری را به سمت خط فقر رانده، و سفر، خصوصا سفرهای هزینه بر، را به حاشیه یا خارج از سبد مصرفی خانوار کشانده است.

وی افزود: از سوی دیگر، در پژوهش های پرشماری نشان داده شده که احساس نابرابری و ناکامی به شکاف اجتماعی، تضعیف همبستگی اجتماعی و خشم و خشونت می انجامد.

وی با بیان اینکه سفر که زمانی مصرفی تجملی شمرده می شد، امروزه به بخشی طبیعی -اما دریغ شده- از زندگیِ سهم بزرگیِ از جمعیت کشور تبدیل شده است؛ تاکید کرد:نابرابری در مصرف گردشگری، همچون سایر محرومیت ها و نابرابری ها، تاثیرات روانی و اجتماعی منفی به همراه خواهد داشت که نیازمند توجه سیاستگذاران و برنامه ریزان است.

انتهای پیام